E

e^()	u-toets
e^(Waarde1)Þwaarde Geeft e tot de macht Waarde1. Opmerking: zie ook e macht-template, hier. Opmerking: op u drukken om e^( weer te geven is niet hetzelfde als drukken op het teken E op het toetsenbord. U kunt een complex getal in rei q polaire vorm invoeren. Gebruik deze vorm echter alleen in de hoekmodus Radialen; hij veroorzaakt een domeinfout in de hoekmodi Graden en Decimale graden.
e^(Lijst1)Þlijst Geeft e tot de macht van elk element in Lijst1.
e^(vierkanteMatrix1)ÞvierkanteMatrix Geeft de 'e tot de macht van vierkanteMatrix1'. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van e tot de macht van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos(). vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

eff()	Catalogus >
eff(nominaalPercentage,CpY)Þwaarde Financiële functie die het nominale rentepercentage nominaalPercentage converteert naar een jaarlijks effectief percentage, waarbij CpY het aantal samengestelde periodes per jaar is. nominaalPercentage moet een reëel getal zijn, en CpY moet een reëel getal > 0 zijn. Opmerking: zie ook nom(), hier.

eff()

Catalogus >

eff(nominaalPercentage,CpY)Þwaarde

Financiële functie die het nominale rentepercentage nominaalPercentage converteert naar een jaarlijks effectief percentage, waarbij CpY het aantal samengestelde periodes per jaar is.

nominaalPercentage moet een reëel getal zijn, en CpY moet een reëel getal > 0 zijn.

Opmerking: zie ook nom(), hier.

eigVc()	Catalogus >
eigVc(vierkanteMatrix)Þmatrix Geeft een matrix met de eigenvectoren voor een reële of complexe vierkanteMatrix, waarbij elke kolom in het resultaat overeenkomt met een eigenwaarde. Merk op dat een eigenvector niet uniek is; hij kan geschaald worden door een willekeurige constante factor. De eigenvectoren worden genormaliseerd, wat betekent: als V = [x1, x2, …, xn], dan: x12 + x22 + … + xn2 = 1 vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenvectoren worden berekend via een Schur-factorisatie.	In rechthoekige complexe opmaak: Om het hele resultaat te zien drukt u op 5 en gebruikt u vervolgens 7 en 8 om de cursor te verplaatsen.

eigVc()

Catalogus >

eigVc(vierkanteMatrix)Þmatrix

Geeft een matrix met de eigenvectoren voor een reële of complexe vierkanteMatrix, waarbij elke kolom in het resultaat overeenkomt met een eigenwaarde. Merk op dat een eigenvector niet uniek is; hij kan geschaald worden door een willekeurige constante factor. De eigenvectoren worden genormaliseerd, wat betekent: als V = [x1, x2, …, xn], dan:

x12 + x22 + … + xn2 = 1

vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenvectoren worden berekend via een Schur-factorisatie.

In rechthoekige complexe opmaak:

Om het hele resultaat te zien drukt u op 5 en gebruikt u vervolgens 7 en 8 om de cursor te verplaatsen.

eigVl()	Catalogus >
eigVl(vierkanteMatrix)Þlijst Geeft een lijst van de eigenwaarden van een reële of complexe vierkanteMatrix. vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenwaarden worden berekend uit de upper-Hessenberg-matrix.	In de rechthoekige complexe opmaak-modus: Om het hele resultaat te zien drukt u op 5 en gebruikt u vervolgens 7 en 8 om de cursor te verplaatsen.

eigVl()

Catalogus >

eigVl(vierkanteMatrix)Þlijst

Geeft een lijst van de eigenwaarden van een reële of complexe vierkanteMatrix.

vierkanteMatrix wordt eerst gebalanceerd met gelijkheidstransformaties tot de rij- en kolomnormen zo dicht mogelijk bij dezelfde waarde liggen. vierkanteMatrix wordt vervolgens gereduceerd tot de upper-Hessenberg-vorm en de eigenwaarden worden berekend uit de upper-Hessenberg-matrix.

In de rechthoekige complexe opmaak-modus:

Om het hele resultaat te zien drukt u op 5 en gebruikt u vervolgens 7 en 8 om de cursor te verplaatsen.

Else	Zie If, hier.

ElseIf	Catalogus >
Als BooleaanseUitdr1 Then Blok1 ElseIf BooleaanseUitdr2 Then Blok2 © ElseIf BooleaanseUitdrN Then BlokN EndIf © Opmerking bij het invoeren van het voorbeeld: Instructies over het invoeren van programma's met meerdere regels en functiedefinities vindt u in het hoofdstuk Rekenmachine van de handleiding van uw product.

ElseIf

Catalogus >

Als BooleaanseUitdr1 Then
     Blok1
ElseIf BooleaanseUitdr2 Then
     Blok2
©
ElseIf BooleaanseUitdrN Then
     BlokN
EndIf
©

Opmerking bij het invoeren van het voorbeeld: Instructies over het invoeren van programma's met meerdere regels en functiedefinities vindt u in het hoofdstuk Rekenmachine van de handleiding van uw product.

EndFor	Zie For, hier.

EndFunc	Zie Func, hier.

EndIf	Zie If, hier.

EndLoop	Zie Loop, hier.

EndPrgm	Zie Prgm, hier.

EndTry	Zie Try, hier.

EndWhile	Zie While, hier.

euler ()	Catalogus >
euler(Uitdr, Var, afhVar, {Var0, VarMax}, afhVar0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix euler(StelselUitdr, Var, LijstVanAfhVars, {Var0, VarMax}, LijstVanAfhVars0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix euler(LijstVanUitdr, Var, LijstVanAfhVars, {Var0, VarMax}, LijstVanAfhVars0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix Gebruikt de Euler-methode om het stelsel op te lossen met afhVar(Var0)=afhVar0 op het interval [Var0,VarMax]. Geeft een matrix waarvan de eerste rij de Var-uitvoerwaarden definieert, en de tweede rij de waarde van de eerste oplossingscomponent bij de overeenkomstige Var-waarden definieert, enzovoort. Uitdr is de rechterzijde die de gewone differentiaalvergelijking (GDV) definieert. StelselUitdr is het stelsel van de rechterleden die het stelsel van GDV's definieren (komt overeen met de volgorde van afhankelijke variabelen in LijstVanAfhVars). StelselUitdr is een lijst van de rechterleden die het stelsel van GDV's definieren (komt overeen met de volgorde van afhankelijke variabelen in LijstVanAfhVars). Var is de onafhankelijke variable. LijstVanAfhVars is een lijst van afhankelijke variabelen. {Var0, VarMax} is een lijst met twee elementen die de functie vertelt om van Var0 tot VarMax te integreren. LijstVanAfhVars0 is een lijst met beginwaarden voor afhankelijke variabelen. VarStap is een getal dat niet nul is, zodanig dat sign(VarStap) = sign(VarMax‑Var0) en er oplossingen worden gegeven bij Var0+i·VarStap voor alle i=0,1,2,… zodanig dat Var0+i·VarStap binnen [var0,VarMax] valt (mogelijk is er geen oplossingswaarde bij VarMax). eulerStap is een positief geheel getal (standaardwaarde is 1) dat het aantal eulerstappen tussen uitvoerwaarden definieert. De feitelijke stapgrootte die gebruikt wordt door de eulermethode is VarStapàeulerStap.	Differentiaalvergelijking: y'=0,001y(100-y) en y(0)=10 Om het volledige resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen. Stelsel vergelijkingen: met y1(0)=2 en y2(0)=5

euler ()

Catalogus >

euler(Uitdr, Var, afhVar, {Var0, VarMax}, afhVar0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix

euler(StelselUitdr, Var, LijstVanAfhVars, {Var0, VarMax}, LijstVanAfhVars0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix

euler(LijstVanUitdr, Var, LijstVanAfhVars, {Var0, VarMax}, LijstVanAfhVars0, VarStap [, eulerStap]) Þmatrix

Gebruikt de Euler-methode om het stelsel

op te lossen met afhVar(Var0)=afhVar0 op het interval [Var0,VarMax]. Geeft een matrix waarvan de eerste rij de Var-uitvoerwaarden definieert, en de tweede rij de waarde van de eerste oplossingscomponent bij de overeenkomstige Var-waarden definieert, enzovoort.

Uitdr is de rechterzijde die de gewone differentiaalvergelijking (GDV) definieert.

StelselUitdr is het stelsel van de rechterleden die het stelsel van GDV's definieren (komt overeen met de volgorde van afhankelijke variabelen in LijstVanAfhVars).

StelselUitdr is een lijst van de rechterleden die het stelsel van GDV's definieren (komt overeen met de volgorde van afhankelijke variabelen in LijstVanAfhVars).

Var is de onafhankelijke variable.

LijstVanAfhVars is een lijst van afhankelijke variabelen.

{Var0, VarMax} is een lijst met twee elementen die de functie vertelt om van Var0 tot VarMax te integreren.

LijstVanAfhVars0 is een lijst met beginwaarden voor afhankelijke variabelen.

VarStap is een getal dat niet nul is, zodanig dat sign(VarStap) = sign(VarMax‑Var0) en er oplossingen worden gegeven bij Var0+i·VarStap voor alle i=0,1,2,… zodanig dat Var0+i·VarStap binnen [var0,VarMax] valt (mogelijk is er geen oplossingswaarde bij VarMax).

eulerStap is een positief geheel getal (standaardwaarde is 1) dat het aantal eulerstappen tussen uitvoerwaarden definieert. De feitelijke stapgrootte die gebruikt wordt door de eulermethode is VarStapàeulerStap.

Differentiaalvergelijking:

y'=0,001*y*(100-y) en y(0)=10

Om het volledige resultaat te zien drukt u op £ en gebruikt u vervolgens ¡ en ¢ om de cursor te verplaatsen.

Stelsel vergelijkingen:

met y1(0)=2 en y2(0)=5

eval ()	Hub Menu
eval(Expr) ⇒string eval() is alleen geldig in het TI-Innovator™ Hub argument van de programmeeropdrachten Get, GetStr, en Send. De software werkt de uitdrukking Expr uit en vervangt eval() door het resultaat daarvan, in de vorm van een tekenreeks (string). Het argument Expr moet vereenvoudigd kunnen worden tot een reëel getal.	Stel het blauwe deel van de RGB LED in op halve intensiteit. Zet het blauwe element terug op OFF (UIT). Het argument van eval() moet vereenvoudigd kunnen worden tot een reëel getal. Programma om het rode element in te faden Voer het programma uit.
Hoewel eval() het resultaat niet weergeeft, kunt u de Hub opdracht string die het resultaat is na het uitvoeren van de opdracht bekijken door een van de volgende speciale variabelen te onderzoeken. iostr.SendAns iostr.GetAns iostr.GetStrAns Opmerking: Zie ook Get (hier), GetStr (hier), en Send (hier).

eval ()

Hub Menu

eval(Expr) ⇒string

eval() is alleen geldig in het TI-Innovator™ Hub argument van de programmeeropdrachten Get, GetStr, en Send. De software werkt de uitdrukking Expr uit en vervangt eval() door het resultaat daarvan, in de vorm van een tekenreeks (string).

Het argument Expr moet vereenvoudigd kunnen worden tot een reëel getal.

Stel het blauwe deel van de RGB LED in op halve intensiteit.

Zet het blauwe element terug op OFF (UIT).

Het argument van eval() moet vereenvoudigd kunnen worden tot een reëel getal.

Programma om het rode element in te faden

Voer het programma uit.

Hoewel eval() het resultaat niet weergeeft, kunt u de Hub opdracht string die het resultaat is na het uitvoeren van de opdracht bekijken door een van de volgende speciale variabelen te onderzoeken.

iostr.SendAns

iostr.GetAns

iostr.GetStrAns

Opmerking: Zie ook Get (hier), GetStr (hier), en Send (hier).

Exit	Catalogus >
Exit Sluit het huidige For, While of Loop-blok af. Exit is niet toegestaan buiten de drie lusstructuren (For, While of Loop). Opmerking bij het invoeren van het voorbeeld: Instructies over het invoeren van programma's met meerdere regels en functiedefinities vindt u in het hoofdstuk Rekenmachine van de handleiding van uw product.	Functielijst:

Exit

Catalogus >

Exit

Sluit het huidige For, While of Loop-blok af.

Exit is niet toegestaan buiten de drie lusstructuren (For, While of Loop).

Functielijst:

exp()	u-toets
exp(Waarde1)Þwaarde Geeft e tot de macht Waarde1. Opmerking: zie ook e exponent-template, hier. U kunt een complex getal in rei q polaire vorm invoeren. Gebruik deze vorm echter alleen in de hoekmodus Radialen; hij veroorzaakt een domeinfout in de hoekmodi Graden en Decimale graden.
exp(Lijst1)Þlijst Geeft e tot de macht van elk element in Lijst1.
exp(vierkanteMatrix1)ÞvierkanteMatrix Geeft de 'e tot de macht van vierkanteMatrix1'. Dit is niet hetzelfde als het berekenen van e tot de macht van elk element. Zie voor informatie over de berekeningsmethode cos(). vierkanteMatrix1 moet diagonaliseerbaar zijn. Het resultaat bevat altijd getallen met een drijvende komma.

expr()	Catalogus >
expr(String)Þuitdrukking Geeft de tekenreeks in String als een uitdrukking en voert deze onmiddellijk uit.

expr()

Catalogus >

expr(String)Þuitdrukking

Geeft de tekenreeks in String als een uitdrukking en voert deze onmiddellijk uit.

ExpReg	Catalogus >
ExpReg X, Y [, [Freq][, Categorie, Opnemen]] Berekent de exponentiële regressiey = a·(b)xop de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten (hier). Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen. X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen. Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomstig X- en Y-gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. Alle elementen moeten gehele getallen \| 0 zijn. Categorie is een lijst met numerieke of tekst-categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens. Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening. Zie voor informatie over het effect van lege elementen in een lijst “Lege elementen” (hier).

ExpReg

Catalogus >

ExpReg X, Y [, [Freq][, Categorie, Opnemen]]

Berekent de exponentiële regressiey = a·(b)xop de lijsten X en Y met frequentie Freq. Een samenvatting van de resultaten wordt opgeslagen in de variabele stat.resultaten (hier).

Alle lijsten moeten gelijke afmetingen hebben, behalve Opnemen.

X en Y zijn lijsten met onafhankelijke en afhankelijke variabelen.

Freq is een optionele lijst met frequentiewaarden. Elk element in Freq specificeert de frequentie waarmee elk overeenkomstig X- en Y-gegeven voorkomt. De standaardwaarde is 1. Alle elementen moeten gehele getallen | 0 zijn.

Categorie is een lijst met numerieke of tekst-categoriecodes voor de overeenkomstige X- en Y-gegevens.

Opnemen is een lijst met één of meer van de categoriecodes. Alleen de gegevens waarvan de categoriecode is opgenomen in deze lijst worden opgenomen in de berekening.

Zie voor informatie over het effect van lege elementen in een lijst “Lege elementen” (hier).

Uitvoervariabele	Beschrijving
stat.RegEqn	Regressievergelijking: a·(b)x
stat.a, stat.b	Regressiecoëfficiënten
stat.r2	Coëfficiënt van lineaire verband voor getransformeerde gegevens
stat.r	Correlatiecoëfficiënt voor getransformeerde gegevens (x, ln(y))
stat.Resid	Residuen die geassocieerd zijn met het exponentiële model
stat.ResidTrans	Residuen die geassocieerd zijn met de lineaire regressie van getransformeerde gegevens
stat.XReg	Lijst van de gegevens in de gemodificeerde XLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen
stat.YReg	Lijst van gegevens in de gemodificeerde YLijst die feitelijk gebruikt worden in de regressie op basis van beperkingen van Freq, Categorielijst en Categorieën opnemen
stat.FreqReg	Lijst van frequenties die corresponderen met stat.XReg en stat.YReg